Brak przedstawicieli we florze Polski.
Uprawiane, trwałe ozdobne byliny z ogromną liczbą odmian mieszańcowych. Tworzę gęste darnie lub okrywy na glebach ±wilgotnych, znoszą częściowe ocienienie.
właściwości i zastosowanie
⇈🌱
Byliny z krótkimi kłączami i mniej lub bardziej zgrubiałymi korzeniami. Z czasem tworzą szerokie i gęste kępy wąskich, odziomkowych, liści. Kilkanaście gatunków we wschodniej Azji. Od dawna tam uprawiane. Obecnie w uprawie znajdują się tysiące odmian mieszańcowych o kwiatach najróżniejszej barwy. Pod tym względem jeden z ogrodowych gigantów, porównywalny np. z mieczykami lub różami.
Do uprawy na rabatach bylinowych, w grupach lub pojedynczo w charakterze soliterów a także jako rośliny okrywowe. Niższe gatunki i odmiany służą do wykonywania obwódek, obrzeży roślinnych. Jednym z typowych miejsc uprawy liliowców jest strefa nabrzeżna zbiorników wodnych. Dobrym tłem dla rabatowych nasadzeń są drobnolistne krzewy w odmianach o ciemnych, purpurowowozielonych liściach, znajdziemy takie np. u berberysu Thunberga (Berberis thunbergii) i pęcherznicy kalinolistnej (Physocarpus opulifolius); w ciepłych rejonach kraju można pokusić się o ciemnolistne odmiany klonu palmowego (Acer palmatum).
wymagania i uprawa
Stanowisko słoneczne lub częściowo ocienione. Gleba żyzna lub przeciętna, preferują dostatecznie wilgotną. Rośliny odporne i niewybredne. Niektóre potrafią bardzo dobrze znosić letnie susze. Wiele gatunków i odmian w pełni mrozoodpornych. Długowieczne, w odpowiednich warunkach mogą rosnąć przez kilkadziesiąt lat.