Equisetum fluviatile L.

Łodyga (20) 30 – 150 cm wysokości, gruba (2) 6 – 8 (12) mm, obła, niebruzdowana, tylko z białawymi prążkami; nierozgałęziona lub jedynie słabo w górze; niezimotrwała.

Pochwa łodygowa lśniąca. Ząbki pochwy (8) 10 – 20 (30), szydlaste, z nieznacznym suchobłoniastym obrzeżeniem.

Kłosy zarodnionośne pojawiają się w okresie maj – lipiec.

Częsty. Szuwary, torfowiska, tereny bagienne wokół wód stojących lub wolno płynących. Gatunek światłolubny, związany z glebami kwaśnymi i ubogimi, stale podmokłymi.

Roślina trująca. Podobnie jak skrzyp polny (Equisetum arvense).