| ||||||
| ||||||
opis
Rozłogi do których odnosi się epitet gatunkowy to w istocie płożące się i zakorzeniające gałęzie krzewu.
Liście długo zaostrzone. Spód liścia z krótkimi dwuramiennymi włoskami, 0.3 – 0.4 mm długości, często niedostrzegalnymi; wyraźnie szary lub białawy. Zwykle z pięcioma parami nerwów bocznych; ostatnia para odchodzi powyżej połowy blaszki liściowej.
Owoce białawe lub niebieskawe, kuliste. Pestki ±kuliste, często szersze niż dłuższe, słabo bocznie spłaszczone, przynajmniej z jednego końca zaokrąglone.
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
- zadomowiony, inwazyjny regionalnie; kenofit; pochodzenie: wschód i część środkowa Ameryki Północnej [czas przybycia na teren Polski: 1805r. (introdukcja), XXw.]
Kategoria inwazyjności III (wysoka) 13pkt.: gatunek występuje na niewielu stanowiskach ale masowo lub jest rozproszony na wielu stanowiskach z niewielką liczebnością osobników ale znany jest jego silnie negatywny wpływ na rodzimą florę, naturalne zbiorowiska i/lub stanowi zagrożenie ekonomiczne i społeczne
- zagrożenia: ekologiczne (bardzo istotne)
- zasięg regionalny (występuje w dwóch i większej liczbie regionów lub województw)
- populacje: występują na przeważającym obszarze Polski, jest wiele rozproszonych stanowisk o umiarkowanej liczbie osobników lub duża liczba stanowisk o charakterze większych skupień; stopniowo zajmuje nowe stanowiska
- kolonizuje siedliska/zbiorowiska: przede wszystkim częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
- główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6410 — zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (All. Molinion caeruleae)
· 91E0 (szczególnie) — łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Ass. Salicetum albo-fragilis, Ass. Populetum albae, SubAll. Alnenion glutinoso-incanae, olsy źródliskowe)
Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Lasy i zarośla na siedliskach łęgowych oraz obszary chronione.
- powód uprawy: Krzew ozdobny z czerwonymi pędami i białymi owocami. Charakteryzuje się bujnym wzrostem, tworzy duże i zwarte kępy, ma niskie wymagania glebowe i świetlne, jest wysoce mrozoodporny.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat na pojedynczych stanowiskach w zachodniej Polsce.
- zalecenia: Wyłączenie z uprawy na terenach leśnych i ograniczenie stosowania na terenach do nich przylegających.
wymagania i uprawa
⇈🌱🌸 opcje Bazaru
odmiany (form i odmian #9) analiza dostępności roślin
- ▫ ‘Baiadeline’ (Firedance) — niska, zwarta, do 1.2 m; pędy zimą jaskrawoczerwone
- ▫ ‘Budd's Yellow’ — zimowe pędy żółte
- ▫ ‘Cardinal’ — pędy i gałązki zimą brązowoczerwone, w górze intensywnie pomarańczowoczerwone; liście matowozielone, spodem nieco szarozielone; pokrój zwarty; do 2.5 m wysokości [1994]
- ▫ ‘Farba’ — niska, do 1.5 m; pędy zimą ciemnoczerwone
- ▫ Firedance → ‘Baiadeline’ — niska, zwarta, do 1.2 m; pędy zimą jaskrawoczerwone
- ▫ ‘Flaviramea’ — "złotokora", pędy i gałązki zielonożółte, szczególnie jaskrawo pod koniec zimy i na przedwiośniu, błyszczące; liście błyszczące, zielone; 2 m wysokości [1899]
- ○ ‘Kelseyi’ — karłowa, do 70 cm, szeroko rozścielona do 1.5 m średnicy; pędy zielonkawobrązowe, w górze ciemne czerwonobrunatne; młode liście brązowe, potem lśniące ciemnozielone, jesienią brązowawopurpurowe; w funkcji okrywowej zalecana rozstawa 60 cm (3 szt./m2) [1927] #2
- ‘Nitida’ — "błyszcząca"; pędy i gałęzie zimą zielone; liście błyszczące, zielone
- ‘Silver and Gold’
- ▫ ‘White Gold’ — pędy zimą zielonożółte; liście biało obrzeżone
nomenklatura, etymologia
ℹ️
⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
starorzymska nazwa derenia (dereń jadalny (Cornus mas); ten sam rdzeń co "cornu, -us" róg, nazwa odnosi się do twardości drewna
1) jedwabny; 2) pochodzący do Serów (w starożytności tak określano lud z północnych Chin, początku szlaku jedwabnego); sericatus - okryty jedwabiem; także w wyrazach złożonych jak seric-anthus "jedwabistokwiatowy", serico-neura "o jedwabistych nerwach"
posiadający (dosłownie niosący, lat. -fer) rozłogi (lat. stolo, stolonis)