Quercus rubra L.

- zadomowiony, inwazyjny w skali kraju; kenofit; pochodzenie: wschód Ameryki Północnej [czas przybycia na teren Polski: 1806r. (introdukcja), 1924r.?, 1937r.?]

Kategoria inwazyjności IV (najwyższa) 15pkt.: gatunek o bardzo dużym wpływie w Polsce — znana jest zarówno duża liczba stanowisk i duża liczebność na nich; zwiększa się liczba stanowisk lub zajmowany obszar
- zagrożenia: ekologiczne (bardzo istotne)
- zasięg krajowy (występuje na przeważającym obszarze Polski)
- populacje: występują na przeważającym obszarze Polski, przeważnie z dużą liczbą osobników lub w dużych skupieniach; stopniowo zajmuje nowe stanowiska
- kolonizuje siedliska/zbiorowiska: przede wszystkim częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: o charakterze naturalnym
- główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6210 — murawy kserotermiczne (Cl. Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis) - priorytetowe są tylko murawy z ważnymi stanowiskami storczyków
· 9110 — kwaśne buczyny (SubAll. Luzulo-Fagenion)
· 9160 — grąd subatlantycki (Ass. Stellario holosteae-Carpinetum betuli)
· 9170 — grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (Ass. Galio sylvatici-Carpinetum betuli, Ass. Tilio cordatae-Carpinetum betuli)
· 9190 (szczególnie) — kwaśne dąbrowy (All. Quercion robori-petraeae)

Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Lasy, obszary chronione.
- powód uprawy: Stosowany w zieleni jako drzewo ozdobne obficie ulistnione, jesienią przebarwiające się czerwono, szybko rosnące i o niskich wymaganiach glebowych, odporne na zanieczyszczenie powietrza. Dawniej chętnie wprowadzany w lasach.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat, na dość licznych stanowiskach w lasach wielu regionów.
- zalecenia: Zaniechanie uprawy na terenach leśnych.