wymagania

Najbujniej rośnie przy pełnym nasłonecznieniu, radzi sobie jednak przy częściowym zacienieniu. W ogrodach często jest sadzony właśnie w takich miejscach.
Jest odporny na niedobór wody. W przypadku jej deficytu szczypior jest twardszy i bardziej ostry.
Rośnie na różnego typu glebach. Najkorzystniejsze są piaszczysto-gliniaste z dużą zawartością próchnicy. Dla uzyskania silnych kępek do pędzenia i bujnego szczypioru konieczne jest intensywne nawożenie, ma wysokie wymagania względem azotu i potasu oraz średnie względem fosforu. Wymaga obojętnego odczynu gleby, na kwaśnych źle rośnie. Szczypiorek jest wystarczająco mrozoodporny dla zimowania w gruncie. Rozpoczyna wegetację wczesną wiosną, w tym czasie co cebula siedmiolatka (Allium fistulosum) lub nieco później. Jednak szybciej rośnie dopiero gdy temperatura osiąga 15°C. Gdy jest pędzony zimą, to najszybszy wzrost przebiega w temperaturze 20-30°C.
Jest odporny na niedobór wody. W przypadku jej deficytu szczypior jest twardszy i bardziej ostry.
⇈🌱🌸 opcje Bazaru
odmiany (form i odmian #9) analiza dostępności nasion analiza dostępności roślin
- ◔ Prazska → ‘Prager’ — wczesna, bardzo plenna, do uprawy polowej i do pędzenia; liście średnio długie, wąskie #3
- ◑ ‘bez odmiany’ #4
- ◔ ‘Bohemia’ — wczesna, plenna, do uprawy polowej i pędzenia; liście średnio długie i średnio grube; dobrze zimuje #3
- ‘Diva’
- ▫ ‘Elbe’ — białe
- ○ ‘Forescate’ — odmiana ozdobna o intensywnie różowych kwiatach #2
- ▫ ‘Fortel’
- ○ ‘Jowisz’ — do uprawy w gruncie i do wczesnego pędzenia pod osłonami, z dobrą równoczesnością wybijania szczypioru podczas pędzenia, stosunkowo odporne na porażenie przez rdzę pora; rośliny dość wysokie, szczypior mocny, dość sztywny; liście stosunkowo długie (53-62cm) i grubsze (4.5-7.7mm) [Spójnia] #2
- ◔ ‘Prager’ (Prazska) — wczesna, bardzo plenna, do uprawy polowej i do pędzenia; liście średnio długie, wąskie #3
- ○ ‘Wulkan’ — do uprawy w gruncie i do wczesnego pędzenia pod osłonami, z dobrą równoczesnością wybijania szczypioru podczas pędzenia; rośliny średniej wysokości, kępki zwarte, mocne, silnie krzewiące się rozłogami; liście średniej długości (41-60cm) i grubości (4.2-7.3mm) [Spójnia] #2
Nasiona wysiewa się do gruntu wczesną wiosną, gdy tylko jest możliwa uprawa gleby, w końcu marca lub na początku kwietnia, w układzie pasowym, z 4 rzędami w rozstawie 27 cm i przejściem między nimi szerokości 50 cm. W tym systemie produkuje się jednoroczne kępki do pędzenia najbliższej zimy lub po dwóch latach.
Nasiona na rozsadę wysiewa się do skrzynek wczesną wiosną. Rozsadę sadzi się na miejsce docelowe w maju, w rozstawie rzędów 30 cm i po kilka roślin w rzędzie co 20-25 cm.
Przy uprawie amatorskiej, ogrodowej, można rozmnażać przez podział kępy; dzieli się wiosną lub w sierpniu, przed przejściem w spoczynek fizjologiczny; kępki rozsadza się w rozstawie 30 × 20-25 cm.
Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym, obok odchwaszczanie, jest takie przycięcie aby nie dopuszczać do kwitnienie, które znacznie osłabia kępki - stają się one przez to mniej zwarte. Szczypiorek rozmnaża się z siewu wprost do gruntu na miejsce stałe, z rozsady lub wegetatywnie przez podział kępek.
Nasiona na rozsadę wysiewa się do skrzynek wczesną wiosną. Rozsadę sadzi się na miejsce docelowe w maju, w rozstawie rzędów 30 cm i po kilka roślin w rzędzie co 20-25 cm.
Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym, obok odchwaszczanie, jest takie przycięcie aby nie dopuszczać do kwitnienie, które znacznie osłabia kępki - stają się one przez to mniej zwarte.
użytkowanie
Liście można ciąć od drugiego roku uprawy, kilkukrotnie w ciągu całego sezonu wegetacyjnego, w miarę ich odrastania. Liście ścina się nożem, przy powierzchni ziemi. Przy intensywnej uprawie użytkuje się przez 3-4 lata. Kępki są jednak znacznie trwalsze, choć z czasem szczypior jest drobniejszy. Problemem może być też zachwaszczenie roślinami z podziemnymi rozłogami jak np. perzem.
W temperaturze kilku stopni i przy wysokiej wilgotności może być przechowywany do dwóch tygodni, poza tym szybko więdnie i żółknie.
Jesienią, przy umiarkowanej temperaturze, szczypiorek zapada w miesięczny okres spoczynku fizjologicznego. Z racji, że kończy się on już w październiku, to zimą może być łatwo pędzony.Szczypiorek jest wieloletnią byliną o krótkim poziomym kłączu na którym tworzą się pączki-cebulki wyrastające w liście i pędy kwiatostanowe. Z czasem tworzy kępki, a następnie darń, która jest gęstsza gdy nie dopuszczać do kwitnienia.
W temperaturze kilku stopni i przy wysokiej wilgotności może być przechowywany do dwóch tygodni, poza tym szybko więdnie i żółknie.
pędzenie szczypiorku
Kępki przeznaczone do pędzenia, w uprawie ich na niewielką, amatorską skalę, można wykopać na początku września, przyciąć szczypior i przesuszyć. Przy produkcji wielkoskalowej, dla łatwiejszego usunięcia liści, wyoruje się je dopiero po jesiennych przymrozkach, przesusza i wtedy usuwa zaschnięte liście. Tak przygotowane umieszcza się w przechowalni, w temperaturze >0°C. Kępki do ok. połowy grudnia będą znajdować w okresie bezwzględnego spoczynku. Z 1ha uprawy pozyskuje się kępki do pędzenia na 1000m2 powierzchni. Z 1m2 uzyskuje się ok. 6 kg pędzonego szczypioru.
Pędzenie kępek prowadzi się sukcesywnie, w okresie od października do lutego.
Dla przerwania spoczynku, tj. w okresie do połowy grudnia, przeprowadza się zabieg jego przerywania. Można to uzyskać przez 12-16 godzinną kąpiel kępek w wodzie o temperaturze 35-40°C lub umieszczenie kępek na 2-3 dni w suchym powietrzu (wilgotność ok. 80%) o temperaturze 33-36°C.
Bezpośrednio po zabiegu kępki umieszcza się w skrzynkach lub donicach. Nie trzeba dodawać ziemi ani ich obsypywać. Dla szybkiego ruszenia wegetacji temperatura w pierwszych dwóch tygodniach powinna wynosić 22-24°C, potem dla uzyskania jędrnych liści powinna wynosić 14-16°C. Szczypiorek w pierwszym okresie można pędzić przy słabym oświetleniu, w ostatnich dwóch tygodniach oświetlenie powinno być pełne dla dobrego wybarwienia i większej sztywności liści. Zapotrzebowanie na wodę jest wysokie. Powietrze powinno mieć 70-75% wilgotności, przy wyższej łatwiej szerzą się choroby, a szczypior jest wiotki i łatwo więdnie. W układach produkcyjnych zbiór prowadzi się jednorazowo i wyeksploatowane kępki są wyrzucane.
Przyśpieszanie w polu polega na okryciu zagonów niskimi tunelami foliowymi, po rozmarznięciu gleby w lutym lub marcu. Przyśpieszenie zbioru wynosi 1-3 tygodnie, a plon 1-4 kg z 1m2.Dla potrzeb pędzenia używa się kępek dwuletnich lub bardzo silnych rocznych, z uprawy z siewu do gruntu lub z rozsady. Najsilniejsze kępki roczne, o średnicy przynajmniej 8 cm, tworzą się przy wysokim nawożeniu azotem i dostatku wody w okresie krzewienia, tj. od połowy czerwca do końca lipca. Szczypior z kępek przeznaczonych do pędzenia nie może być pozyskiwany.
Pędzenie kępek prowadzi się sukcesywnie, w okresie od października do lutego.
Bezpośrednio po zabiegu kępki umieszcza się w skrzynkach lub donicach. Nie trzeba dodawać ziemi ani ich obsypywać. Dla szybkiego ruszenia wegetacji temperatura w pierwszych dwóch tygodniach powinna wynosić 22-24°C, potem dla uzyskania jędrnych liści powinna wynosić 14-16°C. Szczypiorek w pierwszym okresie można pędzić przy słabym oświetleniu, w ostatnich dwóch tygodniach oświetlenie powinno być pełne dla dobrego wybarwienia i większej sztywności liści. Zapotrzebowanie na wodę jest wysokie. Powietrze powinno mieć 70-75% wilgotności, przy wyższej łatwiej szerzą się choroby, a szczypior jest wiotki i łatwo więdnie. W układach produkcyjnych zbiór prowadzi się jednorazowo i wyeksploatowane kępki są wyrzucane.