Colchicum autumnale (zimowit jesienny)

cechy diagnostyczne w kluczu:Liliaceae (liliowate)kl 6021

występowanie

Gatunek podlega ochronie częściowej (poz. 2.296 wg aktualnego rozporządzenia). Do ustawowej ochrony został włączony w 2004 roku. Do 2014r. znajdował się pod ochroną ścisłą.

ekologiczne liczby wskaźnikowe Colchicum autumnale (zimowit jesienny)

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections⇈

8
leg. Krzysztof Ciesielski #3

050601-7
leg. Barbara Łotocka
/Rezerwat Dolina Białej Wody/ #4

090620-5
leg. Piotr Kobierski
/okolice Żar, woj. lubuskie/ #2

081012-1
leg. Anna Nowak-Dańda
/Małe Pieniny/ #1

080928-1
leg. Anna Nowak-Dańda
/Pogórze Cieszyńskie/ #7

10_11_3
leg. Jarosław Makowski
/Sigmaringen Niemcy / #1

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawa Colchicum autumnale (zimowit jesienny)

⇈🌱

Krajowa bylina "cebulowa" rosnąca na wilgotnych łąkach podgórskich i na południu Polski. Cykl wegetacji jest osobliwy. Szerokie liście i dużą torebkę z nasionami tworzy wiosną, liście zasychają w czerwcu (nie obcinać ich) i roślina przechodzi w okres letniego spoczynku. Duże lilaróż do białych kwiaty wychodzą spod ziemi jesienią, we wrześniu.

Nadaje się dla założeń naturalistycznych, jako efektowna efemeroidalna roślina okrywowa z liśćmi wiosną i samymi kwiatami jesienią, w towarzystwie innych bylin rozwijających się w okresie letnim.

W uprawie częściej znajdują się bardziej efektowne odmiany mieszańcowe z tego rodzaju — zimowit (Colchicum) i zimowit powabny (Colchicum speciosum).

Cała roślina trująca. Czynnikiem toksycznym jest mieszanina alkaloidów, głównym składnikiem jest kolchicyna. Wykazuje działanie hematotoksyczne, przejściowo uszkadza wątrobę oraz działa na przewód pokarmowy. Powoduje także obwodowe zaburzenia neurologiczne i zaburzenia termoregulacji.

wymagania i uprawa

⇈🌸

🔆 miejsce: ☀ słoneczne

💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna • znosi suszę

☷ gleba: przepuszczalna • przeciętna ogrodowa • ciężka (gliniasta/ilasta) • odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje zasadową

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 3

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — półcień lub umiarkowane słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna lub gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła lub gleba ciężka, gliniasta • żyzność — podłoże żyzne

W okresie wiosennej wegetacji wymagają gleby wilgotnej, latem jako że są w spoczynku, znoszą suszę. Gleba powinna być przepuszczalna, może być próchniczno-gliniasta, żyzna. Bylina długowieczna, ale w uwagi na drobnienie bulw, należy je co ok. 10 lat rozsadzać. Bulwy sadzi się na głębokość odpowiadającą 2 – 3 ich średnicom.

Uwaga! Wszystkie części rośliny są silnie trująca.