| |||||
| |||||
|
Liście nieparzystopierzastozłożone, z 1-2(3) parami listków. Listki bywają 2-3-klapowe, zwłaszcza szczytowy. Jesienią bladożółte.
Kwitnie przed listnieniem, w marcu-kwietnie. Owoce dojrzewają we wrześniu i często utrzymują się na drzewie do wiosny.
występowanie


- zadomowiony, inwazyjny w skali kraju; kenofit; pochodzenie: Ameryka Północna (wschodnie rejony) [czas przybycia na teren Polski: 1808r. (introdukcja); 1899r. (1873r.?)]
Kategoria inwazyjności IV (najwyższa) 17pkt.: gatunek o bardzo dużym wpływie w Polsce — znana jest zarówno duża liczba stanowisk i duża liczebność na nich; zwiększa się liczba stanowisk lub zajmowany obszar
- zagrożenia: ekologiczne (bardzo istotne)
- zasięg krajowy (występuje na przeważającym obszarze Polski)
- populacje: występują na całym terenie Polski, przeważnie z dużą liczbą osobników, tworząc rozległe łany; szybko zwiększa liczbę stanowisk
- kolonizuje siedliska/zbiorowiska: przede wszystkim częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
- główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6210 — murawy kserotermiczne (Cl. Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis) - priorytetowe są tylko murawy z ważnymi stanowiskami storczyków
· 91E0 (szczególnie) — łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Ass. Salicetum albo-fragilis, Ass. Populetum albae, SubAll. Alnenion glutinoso-incanae, olsy źródliskowe)
· 91F0 — łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe (Ass. Ficario-Ulmetum minoris)
Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Doliny rzeczne, siedliska lasów łęgowych, siedliska antropogenicznie zaburzone, obszary chronione.
- powód uprawy: Dawniej często stosowane drzewo ozdobne. Niewymagające, szybko rosnące, odporne na suszę i mróz.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Rozprzestrzenia się od dawna i często w całym kraju; szczególnie w dolinach rzek i na siedliskach ruderalnych.
- zalecenia: Zaniechanie uprawy w miejscach zagrożonych ekspansją tego gatunku.
wybrane okazy · selected collections

leg. Jacek Soboń
/Pogorze Kaczawskie, okolice Wlenia / #6

leg. Jarosław Makowski
/Niemcy Freiburg/ #5

leg. Barbara Łotocka #8

leg. Marek Snowarski
/Wrocław, Nowy Dwór/ #5, 3.3D

leg. Barbara Łotocka #18

leg. Barbara Łotocka
/Warszawa, Ursynów/ #2

leg. Barbara Łotocka
/Warszawa, Grochów/ #1

leg. Barbara Łotocka
/Warszawa, Grochów/
/męski/ #2

leg. Marek Snowarski
/Park Grabiszyński, Wrocław/ #21, 3.3D

leg. Waldemar i Maria Mazur #37

leg. Waldemar i Maria Mazur #46
![znalezisko 20160402.1.wm - Acer negundo (klon jesionolistny); Kraków; Kurdwanów [hałdy Solvaju]](/foto/icon/wm-02aaE402161195-icon.jpg)
leg. Waldemar i Maria Mazur, det. Waldemar Mazur
/Kraków; Kurdwanów [hałdy Solvaju]/ #5
![znalezisko 20160407.1.wm - Acer negundo (klon jesionolistny); Kraków; Bonarka [glinianki]](/foto/icon/wm-02abE407161241-icon.jpg)
leg. Waldemar i Maria Mazur, det. Waldemar Mazur
/Kraków; Bonarka [glinianki]/ #9
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna lub gleba wilgotna • odczyn — gleba słabo kwaśna lub gleba o obojętnym pH lub gleba zasadowa, z wapniem • ciepło — miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła • próchnica — gleba mineralna, uboga w humus lub gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne lub podłoże żyzne