Solidago gigantea (nawłoć późna)
kwitnące pędy
Solidago gigantea (nawłoć późna)
kwitnące rośliny
Solidago gigantea (nawłoć późna)
owocostan
Solidago gigantea (nawłoć późna)
XL,3D
owoce z aparatem lotnym
Solidago gigantea (nawłoć późna)
XL
Solidago gigantea (nawłoć późna)
XL

opis

Solidago gigantea (nawłoć późna)
górna powierzchnia liścia
Solidago gigantea (nawłoć późna)
dolna powierzchnia liścia naga
Solidago gigantea (nawłoć późna)
3D
koszyczki; kwiaty języczkowate wyraźnie dłuższe od rurkowatych
Solidago gigantea (nawłoć późna)
łodyga naga, owoszczona
Wieloletnia bylina z kłączami. Kłącza 2.5-5 mm grubości, płytko zagłębione, ± proste, silnie rozgałęziające się, z licznymi korzeniami i pąkami.

Łodyga wzniesiona, (50) 80-200 (230) cm wysokości, nierozgałęziona (poza gałązkami kwiatostanu), obła, gładka, niewyraźnie bruzdowana, pełna, naga, białawo owoszczona, ± połyskująca, jasnozielona lub często niemal cała wiśniowoczerwono nabiegła.

Ulistnienie skrętoległe, gęste. Liście lancetowate, klinowato zwężone u nasady i siedzące, 7-18 cm długości i 1.2-3 cm szerokości, zaostrzone, ± całobrzegie lub częściej w górnej części blaszki odlegle ostro piłkowane; brzeg z wygiętymi ku szczytowi liścia kilkukomórkowymi włoskami; górna powierzchnia naga, ciemnozielona; spód nagi lub co najwyżej z owłosionymi żyłkami, szarozielony, z wyraźną siatką żyłek.

Solidago gigantea (nawłoć późna)
3D
koszyczki widok z boku; kwiaty języczkowate wyraźnie dłuższe od rurkowatych
Koszyczki liczne zebrane w szczytową ± jednostronną, piramidalną wiechę, w czasie kwitnienia 10-20 cm długą, podczas owocowania do 40 cm długości; gałązki wiechy rzadziej lub gęściej krótko owłosione, łukowato zwieszone, z ± jednostronnie rozmieszczonymi koszyczkami; podsadki podobne do liści łodygowych.

Koszyczki ok. 4 mm długości; ich szypułki gęsto, odstająco owłosione, 2-5 mm długości; listki okrywy 3.2-4.8 mm długości, podługowato lancetowate, bez wyraźnie zaznaczonego grzbietu ale z wyraźną zieloną żyłką środkową, szpiczaste, nagie lub z pojedynczymi włoskami, listków 13-16 w 2-3 szeregach, dachówkowato zachodzących na siebie, zewnętrzne krótsze, wewnętrzne dłuższe; dno koszyczka bez plewinek, nagie.

Solidago gigantea (nawłoć późna)
3D
kwiaty
Brzeżnych kwiatów języczkowych (8) 12-13 (15), żółte, wyraźnie dłuższych od listków okrywy i dłuższych od kwiatów rurkowych, języczek 3.5-4.0 mm długości i 0.5-1 mm szerokości, na szczycie niewyraźnie wycięty; słupek o znamieniu ± tej samej długości co korona. Kwiatów rurkowych 8-9, żółte, korona rurkowata, 3.2-3.5 mm długości, ząbki korony długie; pylniki żółte.

Niełupki wąsko elipsoidalne, zwężone ku nasadzie, żebrowane, ok. 1 mm długości, ± przylegająco owłosione, rzadziej wyłysiałe, jasnobrązowe; pappus w jednym szeregu, włoski krótkie, pierzaste, 3-4 mm długości, ([40]: w liczbie 32-44).

Kwitnienie od (lipca)sierpnia do września(października).

zmienność

Europejskie populacje (prawdopodobnie wszystkie) należą do tetraploidalnego (2n=36) podgatunku ssp./var. sertoina [71.7]; starsze źródła najpewniej mylnie podają jako występujący u nas ssp./var. gigantea (diploidalny, 2n=18), który jest gatunkiem nieekspansywnym o niewielkim rodzimym areale występowania w Ameryce Północnej.

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski. [491]
wystepowanie - Solidago gigantea (nawłoć późna)
Solidago gigantea (nawłoć późna)
nieużytek zarośnięty nawłocią późną (Solidago gigantea), z nielicznymi wyższymi kępami nawłoci kanadyjskiej (Solidago canadensis)
Solidago gigantea (nawłoć późna)
łan suchych pędów z niełupkami; pojedyncze pędy nawłoci kanadyjskiej (Solidago canadensis) wystają ponad łan nawłoci późnej (Solidago gigantea)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Solidago gigantea (nawłoć późna)
Gatunek na terenie całego kraju poza górami. Gatunek inwazyjny od XIX wieku pochodzący z USA i Kanady, który odniósł już sukces i zadomowił się w Polsce.

Brzegi cieków wodnych, lasy łęgowe i zarośla, tereny ruderalne, wzdłuż dróg i torów kolejowych; w swojej ojczyźnie preferuje gleby wilgotne i zasobne, u nas ma szersze spektrum ekologiczne.

Uprawiana jako roślina ozdobna kwitnąca jesienią. Pyłkodajna.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik (2012) [234]/:
• zadomowiony, inwazyjny
• inwazyjny w skali kraju
• kenofit
• Pochodzenie: Ameryka Północna
• Czas przybycia na teren Polski: 1853r.
Kategoria inwazyjności: IV (najwyższa) 18pkt.: gatunek o bardzo dużym wpływie w Polsce — znana jest zarówno duża liczba stanowisk i duża liczebność na nich; zwiększa się liczba stanowisk lub zajmowany obszar
• Zagrożenia: ekologiczne (bardzo istotne), ekonomiczne (bardzo istotne)
• Zasięg krajowy (występuje na przeważającym obszarze Polski)
• Populacje: występują na całym terenie Polski, przeważnie z dużą liczbą osobników, tworząc rozległe łany
• Dynamika: stopniowo zajmuje nowe stanowiska
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: przede wszystkim częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6210 — murawy kserotermiczne (Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis); priorytetowe "gdy występują na nich ważne stanowiska storczyków"
· 6410 (szczególnie) — zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion)
· 6430 (szczególnie) — ziołorośla górskie (Adenostylion alliariae) i ziołorośla nadrzeczne (Convolvuletalia sepium)
· 6440 — łąki selernicowe (Cnidion dubii)
· 6510 (szczególnie) — niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris)
· 6520 — górskie łąki konietlicowe użytkowane ekstensywnie (Polygono-Trisetion)
· 8220 — ściany skalne i urwiska krzemianowe ze zbiorowiskami z Androsacion vandelii
· 91E0 — łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy źródliskowe)

wybrane okazy · selected collections

#12 #4 3D
11 08 13 - 3
leg. Marek Snowarski
/Wrocław/
#8
bl.010803-2
leg. Barbara Łotocka
#8 #3 3D
10 12 30 - 1
leg. Marek Snowarski
/Muchobór Mały, przy rz. Ślęzy/
#4
jkr.101002-2
leg. Jerzy Kruk
/g. Niepołomice/
#2
bl.B124
leg. Barbara Łotocka
#9 #2 3D
11 10 14 - 2
leg. Marek Snowarski
/Wrocław ul. Onufrego Zagłoby przy ul. Granicznej/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Solidago gigantea (nawłoć późna)
🌱
W medycynie stosuje się Solidaginis herba (ziele nawłoci) — całe lub pocięte, wysuszone, kwitnące nadziemne części tego gatunku, nawłoci kanadyjskiej (Solidago canadensis) lub ich mieszańców.

W kwestii ewentualnej uprawy jako byliny ogrodowej zobacz informacje na stronie nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis).

ten gatunek tworzy mieszańca:

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Solidago gigantea Aiton [🔉 so·li·da·go *]Solidago serotina Aiton [🔉 so·li·da·go sē·r·ti·na](pl) nawłoć późna · nawłoć olbrzymia
sērtinus, -a, -um (lat., adj.) — późny, spóźniony, późniejszy; np. późno rozpoczynający wegetację, późno kwitnący lub u grzybów późno tworzący owocniki
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji